Wydawca treści
Hodowla lasu
Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.
Hodowla lasu korzysta z dorobku nauk przyrodniczych, m.in. klimatologii, gleboznawstwa, botaniki czy fizjologii roślin. W pracach hodowlanych leśnicy dążą do dostosowania składu gatunkowego lasu do siedliska. Dzięki temu las jest bardziej odporny na zagrożenia.
Baza nasienna Lasów Państwowych jest jedynym w Polsce źródłem pozyskiwania nasion o najwyższej jakości i odpowiednim pochodzeniu. Polska posiada wiele znanych i uznanych w Europie ekotypów, których nasiona są cenione i poszukiwane ze względu na ich wartość genetyczną.
Szczególną rolę w gospodarce nasiennej i ochronie zasobów genowych odgrywa Leśny Bank Genów Kostrzyca, w którym zgromadzono blisko 5 tys. zasobów genowych reprezentujących najcenniejsze drzewostany, najstarsze drzewa (liczące powyżej 200 lat), krzewy i rośliny ginące oraz zagrożone.
Las, jeśli nie powstał w sposób naturalny, jest sadzony przez leśników. Sadzonki hoduje się w szkółkach. Zajmują one ok. 2,7 tys. ha i produkują rocznie ponad 800 mln sadzonek drzew oraz prawie 13 mln sadzonek krzewów. Większość szkółek to szkółki klasyczne, w których produkuje się sadzonki z odkrytym systemem korzeniowym. Oprócz nich istnieją nowoczesne szkółki kontenerowe, z których pochodzą sadzonki z zakrytym systemem korzeniowym oraz sadzonki mikoryzowane. Ta nowoczesna technologia zapewnia produkcję najlepszej jakości materiału sadzeniowego, zapewniającego bardzo wysoką udatność upraw.
Uprawy są poddawane zabiegom pielęgnacyjnym i ochronnym. Zabiegi te mają stworzyć optymalne warunki wzrostu dla drzew najbardziej pożądanych w składzie gatunkowym rosnącego drzewostanu, często o najlepszych cechach wzrostowych i jakościowych.
Ostatnim elementem hodowli jest wycinka drzew dojrzałych, tak aby możliwe było odnowienie lasu, w sposób optymalny dla wymagań rosnących gatunków drzew. Pozostawia się przy tym pojedyncze drzewa najlepsze, najstarsze, dziuplaste, w celu ich naturalnego odnowienia, zachowania najcenniejszych okazów lub zapewnienia warunków życia dla innych organizmów.
Najnowsze aktualności
INWENTARYZACJA DZIKÓW
INWENTARYZACJA DZIKÓW
Na terenie RDLP w Szczecinku przeprowadzono inwentaryzację populacji dzika w dniach od 24 do 27 października 2016 r. W nadleśnictwach inwentaryzację dzika przeprowadzano w czasie od jednego do czterech dni, średnio w skali RDLP w Szczecinku w ciągu dwóch dni. Bezpośrednio zaangażowane do przeprowadzenia inwentaryzacji liczebności dzika, w czasie tych czterech dni były łącznie 5323 osoby. Byli to przede wszystkim pracownicy nadleśnictw, pracownicy ZUL, członkowie kół łowieckich, strażacy z OSP, przedstawiciele samorządów, izb rolniczych oraz organizacji pozarządowych. Podczas inwentaryzacji w 611 miotach na łącznej powierzchni 67 315 ha, dziki stwierdzono w 253 penetrowanych powierzchniach kontrolnych, natomiast łącznie zaobserwowano 1247 osobników. W trakcie inwentaryzacji znaleziono dwa padłe dziki, z których zostały pobrane próby przez Powiatowego Lekarza Weterynarii. Przeprowadzone badania weterynaryjne w Państwowym Instytucie Weterynaryjnym w Puławach wykluczyły obecność wirusa ASF.
W większości jednostek w inwentaryzacji uczestniczyli przedstawiciele kół łowieckich. Jednak ich obecność nie była zbyt liczna z uwagi na termin inwentaryzacji (dni robocze).
Nadleśniczowie informowali o spostrzeżeniach uczestników, które miały istotny wpływ na liczbę obserwowanych dzików:
- inwentaryzacja w okresie godowym „huczki" dzików,
- warunki pogodowe: silny wiatr, intensywne opady deszczu,
- stała obecność wilka w większości łowisk, która spowodowała rozrzedzenie populacji oraz miejscowe przemieszczenie się dzików,
- zwiększane plany odstrzału dzików, w tym loch w ostatnich sezonach łowieckich oraz zniesienie wymogu wystawiania upoważnień na grupy wiekowo-płciowe, spowodowały w wielu obwodach łowieckich znaczącą redukcję populacji dzika.
Grzegorz Jaworski - główny specjalista SL
