Asset Publisher
Ochrona lasu
Wiedza o procesach zachodzących w przyrodzie i kontrola stanu środowiska leśnego pozwalają leśnikom na wczesną diagnozę zagrożeń, mogących wpłynąć negatywnie na stan lasu. Każdego roku podejmują oni działania mające na celu zachowanie trwałości lasu i zwiększenie jego naturalnej odporności na czynniki szkodotwórcze.
Zagrożenia dzieli się na trzy grupy:
-
biotyczne (np. szkodliwe owady, grzyby patogeniczne, ssaki roślinożerne),
-
abiotyczne – ekstremalne zjawiska atmosferyczne (np. silne wiatry, śnieg, ulewne deszcze, wysokie i niskie temperatury),
-
antropogeniczne – wywołane przez człowieka (np. pożary, zanieczyszczenia przemysłowe, zaśmiecanie lasu).
Owady
Las jest miejscem życia wielu gatunków owadów. W specyficznych warunkach niektóre z nich stanowią zagrożenie dla lasu. Dzielimy je wtedy na:
-
szkodniki pierwotne, które atakują zdrowe drzewa (np. foliofagi, czyli owady liściożerne),
-
szkodniki wtórne – atakujące i zasiedlające drzewa, które zostały osłabione w skutek działania innych czynników (suszy czy zanieczyszczeń przemysłowych).
Okresowe, masowe występowanie niektórych gatunków owadów (tzw. gradacja) stanowi poważne zagrożenie dla trwałości lasu. Zadaniem leśników jest niedopuszczenie do takich sytuacji lub ograniczenie liczebności populacji szkodliwych owadów.
Najwięcej szkód wyrządzają owady, których gąsienice lub larwy ogryzają lub zjadają liście czy igły. Poważne problemy sprawiają też owady żerujące na korzeniach drzew i krzewów. W ostatnich latach do najbardziej niebezpiecznych należą populacje chrabąszcza majowego i kasztanowca, brudnicy mniszki, barczatki sosnówki, strzygoni choinówki, boreczników, zwójki zieloneczki.
Jesienią leśnicy sprawdzają liczebność pędraków i larw owadów zimujących w ściółce i glebie, aby oszacować zagrożenie dla lasu na rok następny. Liczebność nadmiernie występujących owadów ogranicza się przez:
-
wykładanie i kontrolę różnego rodzaju pułapek (feromonowych i klasycznych),
-
wyznaczanie i szybkie usuwanie z lasu drzew opanowanych przez owady,
-
opryski certyfikowanymi preperatami.
Grzyby patogeniczne
Należą do jednych z najważniejszych czynników chorobotwórczych drzewostanów. Szczególnie niebezpieczne są: korzeniowiec wieloletni wywołujący hubę korzeniową oraz opieńki powodujące opieńkową zgniliznę korzeni. Niezwykle istotna jest w tym wypadku kontrola stanu sanitarnego drzewostanów i w razie potrzeby stosowanie preparatów ochronnych.
Ssaki roślinożerne
Wysokie koszty pociąga za sobą ochrona najmłodszego pokolenia lasu, które stanowi szczególnie atrakcyjny pokarm dla wielu zwierząt leśnych. Odnowienia i zalesienia nie byłyby możliwe, gdyby nie zastosowano grodzenia upraw, palikowania poszczególnych sadzonek czy innych sposobów zabezpieczania przed zwierzyną.
Działalność człowieka
Może stanowić duże zagrożenie dla lasu. Leśnicy dbają o to, by osoby odwiedzające las czuły się bezpiecznie i jednocześnie same przestrzegały przepisów prawa. Dzięki edukacji leśnej coraz więcej osób włącza się np. w zwalczanie procederu zaśmiecania lasów czy jazdy w niedozwolonych miejscach na motocyklach, quadach. Nie ma już praktycznie przyzwolenia społecznego na takie zjawiska, jak kradzieże drewna czy kłusownictwo.
Ochrona przeciwpożarowa
Ogromnym zagrożeniem dla lasu jest ogień. Ochrona przeciwpożarowa lasu oparta jest na sprawnym i skutecznie działającym systemie, dzięki któremu możliwe jest szybkie wykrywanie pożarów, alarmowanie odpowiednich służb ratowniczych i prowadzenie akcji gaśniczej.
Elementy tego systemu to:
-
punkty alarmowo-dyspozycyjne, działające we wszystkich regionalnych dyrekcjach LP i nadleśnictwach,
-
sieć dostrzegalni przeciwpożarowych, z których prowadzi się obserwację lasu,
-
sieć punktów prognostycznych i pomocniczych, wyposażonych w odpowiednią aparaturę do pomiaru wilgotności ściółki sosnowej i powietrza, w których określa się aktualny stopień zagrożenia pożarowego lasu,
-
sieć łączności radiotelefonicznej,
-
sieć dojazdów pożarowych,
-
bazy sprzętu do gaszenia pożarów lasu,
-
sieć punktów czerpania wody,
-
pasy przeciwpożarowe, oddzielające las od obiektów stanowiących zagrożenie pożarowe (takich jak np. parkingi leśne, linie kolejowe, zakłady przemysłowe, drogi publiczne, poligony wojskowe).
W okresie zwiększonego zagrożenia pożarowego działają również leśne bazy lotnicze. Stacjonują w nich samoloty oraz śmigłowce, które są wykorzystywane do patrolowania obszarów leśnych i gaszenia pożarów.
Asset Publisher
Dziesięć nowych rezerwatów przyrody w województwie pomorskim w ramach inicjatywy „100 Rezerwatów na 100-lecie Lasów Państwowych”
Dziesięć nowych rezerwatów przyrody w województwie pomorskim w ramach inicjatywy „100 Rezerwatów na 100-lecie Lasów Państwowych”
W ramach jubileuszowej inicjatywy Lasów Państwowych „100 rezerwatów na 100-lecie Lasów Państwowych”, na terenie województwa pomorskiego powstało 10 nowych obszarów chronionych o wyjątkowych walorach przyrodniczych. Inicjatywa, zainaugurowana z okazji 100-lecia istnienia Lasów Państwowych, ma na celu ochronę najcenniejszych ekosystemów w Polsce, a nowe rezerwaty są dowodem zaangażowania leśników w zachowanie bioróżnorodności i unikalnych walorów przyrodniczych.
Łączna powierzchnia nowych rezerwatów wraz z otulinami wynosi 1778,88 hektarów
i obejmuje tereny zarządzane przez regionalne dyrekcje Lasów Państwowych (RDLP) w Szczecinku, Gdańsku i Toruniu.
Rezerwaty w RDLP Szczecinek:
Na terenie będącym w zasięgu RDLP w Szczecinku utworzono trzy nowe rezerwaty, które wzbogacają sieć chronionych obszarów w województwie pomorskim:
Białe Torfowisko (Nadleśnictwo Niedźwiady, 174,71 ha + 89,94 ha otuliny) – chroni mozaikę borów bagiennych i torfowisk z rzadkimi gatunkami roślin i zwierząt.
Źródlisko Hamer (Nadleśnictwo Miastko, 39,33 ha + 93,04 ha otuliny) – zabezpiecza ekosystemy wodne, leśne i źródła z chronioną florą i fauną.
Dolina Brodka (Nadleśnictwo Leśny Dwór, 77,29 ha + 332,67 ha otuliny) – chroni ekosystemy wodne, leśne i źródła w dolinie cieku Brodek.
Nowe Rezerwaty w RDLP Gdańsk
Na obszarze RDLP w Gdańsku powołano pięć nowych rezerwatów, które wyróżniają się bogactwem ekosystemów wodnych, leśnych i torfowiskowych. Są to:
Jeziora Jelenie (Nadleśnictwo Lipusz, 58,26 ha + 115,95 ha otuliny) – chroni śródleśne ekosystemy wodne, w tym jeziora lobeliowe wraz z charakterystyczną roślinnością i cennymi gatunkami roślin.
Lisewskie Moczary (Nadleśnictwo Wejherowo, 26,48 ha + 90,08 ha otuliny) – zachowuje ekosystemy doliny Czarnej Wody, w tym lasy łęgowe, olsy i buczyny.
Bór Borowo (Nadleśnictwo Gdańsk, 20,39 ha + 33,25 ha otuliny) – chroni mozaikę borów, brzezin bagiennych i torfowisk wysokich wraz z ich bogactwem biocenotycznym.
Torfowiska Dąbrze (Nadleśnictwo Choczewo, 83,91 ha + 185,16 ha otuliny) – zabezpiecza bory bagienne i ich unikalną faunę oraz florę.
Salińskie Margle (Nadleśnictwo Choczewo, 17,22 ha + 184,94 ha otuliny) – chroni źródła, lasy łęgowe i procesy geologiczne związane z tym obszarem.
Rezerwaty w RDLP Toruń
Dwa nowe rezerwaty powstały na obszarze zarządzanym przez RDLP w Toruniu, wzmacniając ochronę przyrody w regionie:
Łosiowe Bagno (Nadleśnictwo Jamy, 52,28 ha + 68,95 ha otuliny) – utrzymuje kompleks bagienny z torfowiskami wysokimi i przejściowymi oraz siedliskami rzadkich gatunków.
Jezioro Długie (Nadleśnictwo Rytel, 12,79 ha + 22,24 ha otuliny) – chroni oligotroficzne jezioro wraz z charakterystyczną roślinnością i cennymi gatunkami.
Powołanie nowych rezerwatów to nie tylko wyraz naszego szacunku dla przyrody, ale także zobowiązanie wobec przyszłych pokoleń. Te obszary są prawdziwymi skarbami bioróżnorodności, które zasługują na szczególną ochronę, a my, jako leśnicy, dokładamy wszelkich starań, by je zachować w nienaruszonym stanie.
Znaczenie inicjatywy:
Inicjatywa „100 rezerwatów na 100-lecie Lasów Państwowych” to wyraz dbałości o środowisko naturalne i odpowiedź na wyzwania związane z ochroną bioróżnorodności. Nowe rezerwaty nie tylko zabezpieczają unikalne ekosystemy, ale także wspierają edukację przyrodniczą i zrównoważony rozwój regionu. Proces ich tworzenia przeprowadziła Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Gdańsku, wykonując olbrzymią pracę obejmującą szczegółowe analizy i konsultacje społeczne.
Leśnicy zapowiadają, że to dopiero początek – w najbliższych latach planowane jest dalsze powiększanie sieci rezerwatów, aby w pełni zrealizować cele jubileuszowej inicjatywy. Zachęcamy wszystkich miłośników przyrody do zapoznania się z tymi wyjątkowymi miejscami i wspierania działań na rzecz ich ochrony.