Asset Publisher
Ochrona lasu
Wiedza o procesach zachodzących w przyrodzie i kontrola stanu środowiska leśnego pozwalają leśnikom na wczesną diagnozę zagrożeń, mogących wpłynąć negatywnie na stan lasu. Każdego roku podejmują oni działania mające na celu zachowanie trwałości lasu i zwiększenie jego naturalnej odporności na czynniki szkodotwórcze.
Zagrożenia dzieli się na trzy grupy:
-
biotyczne (np. szkodliwe owady, grzyby patogeniczne, ssaki roślinożerne),
-
abiotyczne – ekstremalne zjawiska atmosferyczne (np. silne wiatry, śnieg, ulewne deszcze, wysokie i niskie temperatury),
-
antropogeniczne – wywołane przez człowieka (np. pożary, zanieczyszczenia przemysłowe, zaśmiecanie lasu).
Owady
Las jest miejscem życia wielu gatunków owadów. W specyficznych warunkach niektóre z nich stanowią zagrożenie dla lasu. Dzielimy je wtedy na:
-
szkodniki pierwotne, które atakują zdrowe drzewa (np. foliofagi, czyli owady liściożerne),
-
szkodniki wtórne – atakujące i zasiedlające drzewa, które zostały osłabione w skutek działania innych czynników (suszy czy zanieczyszczeń przemysłowych).
Okresowe, masowe występowanie niektórych gatunków owadów (tzw. gradacja) stanowi poważne zagrożenie dla trwałości lasu. Zadaniem leśników jest niedopuszczenie do takich sytuacji lub ograniczenie liczebności populacji szkodliwych owadów.
Najwięcej szkód wyrządzają owady, których gąsienice lub larwy ogryzają lub zjadają liście czy igły. Poważne problemy sprawiają też owady żerujące na korzeniach drzew i krzewów. W ostatnich latach do najbardziej niebezpiecznych należą populacje chrabąszcza majowego i kasztanowca, brudnicy mniszki, barczatki sosnówki, strzygoni choinówki, boreczników, zwójki zieloneczki.
Jesienią leśnicy sprawdzają liczebność pędraków i larw owadów zimujących w ściółce i glebie, aby oszacować zagrożenie dla lasu na rok następny. Liczebność nadmiernie występujących owadów ogranicza się przez:
-
wykładanie i kontrolę różnego rodzaju pułapek (feromonowych i klasycznych),
-
wyznaczanie i szybkie usuwanie z lasu drzew opanowanych przez owady,
-
opryski certyfikowanymi preperatami.
Grzyby patogeniczne
Należą do jednych z najważniejszych czynników chorobotwórczych drzewostanów. Szczególnie niebezpieczne są: korzeniowiec wieloletni wywołujący hubę korzeniową oraz opieńki powodujące opieńkową zgniliznę korzeni. Niezwykle istotna jest w tym wypadku kontrola stanu sanitarnego drzewostanów i w razie potrzeby stosowanie preparatów ochronnych.
Ssaki roślinożerne
Wysokie koszty pociąga za sobą ochrona najmłodszego pokolenia lasu, które stanowi szczególnie atrakcyjny pokarm dla wielu zwierząt leśnych. Odnowienia i zalesienia nie byłyby możliwe, gdyby nie zastosowano grodzenia upraw, palikowania poszczególnych sadzonek czy innych sposobów zabezpieczania przed zwierzyną.
Działalność człowieka
Może stanowić duże zagrożenie dla lasu. Leśnicy dbają o to, by osoby odwiedzające las czuły się bezpiecznie i jednocześnie same przestrzegały przepisów prawa. Dzięki edukacji leśnej coraz więcej osób włącza się np. w zwalczanie procederu zaśmiecania lasów czy jazdy w niedozwolonych miejscach na motocyklach, quadach. Nie ma już praktycznie przyzwolenia społecznego na takie zjawiska, jak kradzieże drewna czy kłusownictwo.
Ochrona przeciwpożarowa
Ogromnym zagrożeniem dla lasu jest ogień. Ochrona przeciwpożarowa lasu oparta jest na sprawnym i skutecznie działającym systemie, dzięki któremu możliwe jest szybkie wykrywanie pożarów, alarmowanie odpowiednich służb ratowniczych i prowadzenie akcji gaśniczej.
Elementy tego systemu to:
-
punkty alarmowo-dyspozycyjne, działające we wszystkich regionalnych dyrekcjach LP i nadleśnictwach,
-
sieć dostrzegalni przeciwpożarowych, z których prowadzi się obserwację lasu,
-
sieć punktów prognostycznych i pomocniczych, wyposażonych w odpowiednią aparaturę do pomiaru wilgotności ściółki sosnowej i powietrza, w których określa się aktualny stopień zagrożenia pożarowego lasu,
-
sieć łączności radiotelefonicznej,
-
sieć dojazdów pożarowych,
-
bazy sprzętu do gaszenia pożarów lasu,
-
sieć punktów czerpania wody,
-
pasy przeciwpożarowe, oddzielające las od obiektów stanowiących zagrożenie pożarowe (takich jak np. parkingi leśne, linie kolejowe, zakłady przemysłowe, drogi publiczne, poligony wojskowe).
W okresie zwiększonego zagrożenia pożarowego działają również leśne bazy lotnicze. Stacjonują w nich samoloty oraz śmigłowce, które są wykorzystywane do patrolowania obszarów leśnych i gaszenia pożarów.
Asset Publisher
Wybrane aspekty ochrony przyrody w RDLP w Szczecinku na przykładzie Nadleśnictwa Sławno (VIDEO)
Wybrane aspekty ochrony przyrody w RDLP w Szczecinku na przykładzie Nadleśnictwa Sławno (VIDEO)
Lasy odgrywają istotną rolę w ochronie różnorodności biologicznej, zapewniając schronienie wielu gatunkom roślin, zwierząt i grzybów. Jednym z najważniejszych zadań Lasów Państwowych jest dbanie o te wyjątkowe ekosystemy i ich trwałość. W naszych działaniach priorytetem jest zrównoważona gospodarka leśna, która łączy potrzeby człowieka z troską o przyrodę.
Czym jest ochrona przyrody?
Ochrona przyrody to działania mające na celu zachowanie, właściwe użytkowanie i odnawianie zasobów przyrodniczych. To nie tylko ochrona krajobrazów i ekosystemów, ale także zapewnienie przetrwania wielu cennych gatunków, które są ważną częścią dziedzictwa naturalnego Polski.
Formy ochrony przyrody w Lasach Państwowych
Na terenach zarządzanych przez Lasy Państwowe znajduje się wiele obszarów chronionych. Wyróżniamy kilka głównych form ochrony przyrody:
Parki narodowe – to najcenniejsze przyrodniczo obszary, gdzie ekosystemy zachowane są w stanie możliwie naturalnym.
Rezerwaty przyrody – fragmenty przyrody szczególnie cenne pod względem naukowym, przyrodniczym i krajobrazowym.
Obszary Natura 2000 – europejska sieć chroniąca najważniejsze siedliska i gatunki w skali kontynentu.
Pomniki przyrody – pojedyncze twory przyrody, np. wiekowe drzewa, skały czy źródła, o wyjątkowych walorach przyrodniczych i krajobrazowych.
Użytki ekologiczne – niewielkie ekosystemy, takie jak bagna, torfowiska czy śródleśne oczka wodne, które mają duże znaczenie dla lokalnej bioróżnorodności.
Zespoły przyrodniczo-krajobrazowe – obszary o szczególnych walorach krajobrazowych i estetycznych.
Ochrona gatunkowa – działania mające na celu zachowanie zagrożonych lub rzadkich gatunków roślin, zwierząt i grzybów.
Dlaczego ochrona przyrody jest tak ważna?
Las to nie tylko drzewa – to skomplikowany i delikatny system, który wpływa na jakość powietrza, wody i gleby. Chroniąc lasy, chronimy także zasoby naturalne dla przyszłych pokoleń. Działania ochronne pozwalają zachować równowagę ekologiczną, łagodzić skutki zmian klimatycznych oraz wspierać naturalne procesy zachodzące w przyrodzie.
Nasza misja
Regionalne Dyrekcje Lasów Państwowych podejmują liczne działania na rzecz ochrony przyrody. Dzięki współpracy z naukowcami, organizacjami przyrodniczymi oraz lokalnymi społecznościami, staramy się skutecznie zarządzać lasami, łącząc funkcje gospodarcze, przyrodnicze i społeczne.
Zapraszamy do odkrywania chronionych obszarów w naszych lasach! Dzięki świadomemu korzystaniu z tych terenów, możemy razem dbać o ich przyszłość.